ΤΟ 1940 ΔΕΝ ΚΕΡΔΙΣΑΜΕ ΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ
Θα στεναχωρήσουμε πολλούς με το ακόλουθο άρθρο, αλλά αυτή η ιστοσελίδα δημιουργήθηκε για να γράφει αλήθειες.
Για το 1940 λοιπόν, 2 πράγματα που δεν είναι γνωστά και που πρέπει να γίνουν γνωστά μπας και βάλουμε μυαλό κυριολεκτικά την ύστατη στιγμή πριν το τέλος του ελληνικού έθνους όπως το γνωρίσαμε είναι τα εξής
1. Το 1940 η αρχική ιταλική επίθεση ήταν 100% επιτυχής, με τμήματα Ιταλών να φτάνουν την 29η Οκτωβρίου σχεδόν στο Μέτσοβο. Το ζήτημα γύρισε τούμπα και η ιταλική επίθεση ανασχέθηκε λόγω στρατηγού Κατσιμήτρου. Συγκεκριμένα, ενώ η Αθήνα είχε διατάξει υποχώρηση ο στρατηγός Κατσιμήτρος, τοπικός διοικητής, είπε όχι (ρισκάρωντας στρατοδικείο για ανταρσία και εκτέλεση) και έδωσε εντολή να παίξει ο ελληνικός στρατός μπάλα εκεί που είχε το πλεονέκτημα, δηλαδή σε μάχες σώμα με σώμα στα βουνά της Ηπείρου όπου δεν μπορούσαν να δράσουν ιταλικά τεθωρακισμένα και η ιταλική αεροπορία. Το αποτέλεσμα μιας υποχώρησης πιθανότατα θα ήταν σπάσιμο του μετώπου και παρέλαση των Ιταλών μέχρι την Πρέβεζα σε λιγότερο από ένα μήνα, οπότε ο Κατσιμήτρος εκ των πραγμάτων το έσωσε μόνος του. Στην πορεία βέβαια το πήρε λανθασμένα (κλικ εδώ), αλλά κανείς δεν είναι τέλειος…
2. Η δεύτερη τρελή παράνοια με το 1940 που ευθύνεται για πολλά δεινά στην Ελλάδα του σήμερα είναι ότι το 1940 νικήσαμε. Λυπούμαστε, δεν νικήσαμε…. Την άνοιξη του 1940 Ιταλοί και Έλληνες ήταν εγκλωβισμένοι στα βουνά της Αλβανίας, με καμία μεριά να μην μπορεί να κάνει το αποφασιστικό βήμα. Και πως να το κάνει, αφού για την κατάληψη ενός βουνού και την προώθηση ενός χιλιομέτρου μόνο απαιτούνταν δεκαδές χιλιάδες νεκρών.
Αυτό που δεν ξέρουν οι πολλοί όμως ήταν ότι ο ελληνικός στρατός δεν ήταν στα καλύτερα του, ούτε ήταν κανένας στρατός φόβητρο. Γενναίος-απόλυτα, 200%. Στρατός όμως?Με τίποτα.
Για όσους πετιούνται από τους καναπέδες με την παραπάνω φράση, η απόδειξη έρχεται όταν ο ελληνικός στρατός καλείται να αντιμετωπίσει την γερμανική εισβολή, που περιελάμβανε συγκρούσεις σε ανοιχτό πεδίο και όχι ταμπουροπόλεμο σε βουνά. Εκεί ποιο είναι το αποτέλεσμα? Κατάρρευση μετώπου σε μια εβδομάδα. Δεν ήταν δυνατό να πολεμήσει η Ελλάδα σε 2 μέτωπα προφανώς, αλλά είναι εντυπωσιακό ότι δεν μπόρεσε καν να δώσει μια μάχη εναντίον των Γερμανών.
Για να στεναχωρήσουμε και άλλο όσους αράζουν στον καναπέ αυτήν την στιγμή, ας δούμε και τι είχε αποφασίσει η Αγγλία όταν είδε τους Γερμανούς να μπαίνουν. Ξέροντας ότι η Ελλάδα δεν είχε καμία τύχη σε ανοιχτή μάχη, έστειλε κάτι αστείες ενισχύσεις προς Όλυμπο (μπας και κερδίσει καμιά εβδομάδα καθυστέρηση) και επένδυσε μόνο στην Κρήτη, όχι όμως για να κρατήσει την Κρήτη αλλά για να εκμεταλλευτεί την κρητική λεβεντιά και να φθείρει τους Γερμανούς. Και όντως το πέτυχε, με τους Γερμανούς να θυσιάζουν στην Κρήτη όλες τις μονάδες αλεξιπτωτιστών (οι Γερμανοί δεν ξαναχρησιμοποιήσαν αλεξιπτωτιστές ποτέ ξανά μέχρι το 1945 απλά γιατί όλοι θάφτηκαν στο Μάλεμε). Στην Κρήτη οι Γερμανοί δεν μπορούσαν να έχουν τεθωρακισμένα, βαρέα όπλα ή να κατεβάσουν συγκροτημένες μεραρχίες για να μπούνε σε κανονικές μάχες, οπότε θα ήταν μάχη σώμα με σώμα. Οι Άγγλοι ήξεραν την ικανότητα των κρητικών στη μάχη σώμα με σώμα και το θυμικό τους, και όντως έκαναν τους Γερμανούς να ματώσουν υπολογίζοντας εκ των προτέρων σε απώλεια της Κρήτης….
Και το ερώτημα είναι γιατί η Ελλάδα δεν είχε στρατό το 1940? Μα απλά το 1940 έρχεται μετά το 1922 και την στρατηγική ήττα του ελληνισμού. Μετά το 1922 ξεκινά η κατρακύλα που φτάνει μέχρι το σήμερα με επιταχυνόμενο ρυθμό. Με άλλα λόγια, το διάστημα 1922-40 η Ελλάδα ήταν όπως και σήμερα μια χώρα χωρισμένη σε 200 στρατόπεδα, με καμία σοβαρή οικονομική ανάπτυξη και φυσικά κανένα σχέδιο για το μέλλον. Αυτό επιβεβαιώνεται από το ότι ακολούθησε το 1945 με τις εμφύλιες διαμάχες, που τα αίτια τους πρέπει να αναζητηθούν στην περίοδο 1922-40 και όχι στη διάρκεια 1940-45. Και ο ελληνικός στρατός του 1940? Μα ήταν εικόνα της χώρας. Με οπλισμό πολλές φορές 40 και 50 ετών, ήταν δεκαετίες πίσω από το να χαρακτηριστεί σύχρονος στρατός. Απλά στα βουνά της Πίνδου χρειάζονταν μόνο ανδρεία και τυφέκια, χωρίς να μετράει αν τα τυφέκια ήταν του 1900. Οι Έλληνες τα είχαν και τα 2 και για αυτό απέκρουσαν τους Ιταλούς (επαναλαμβάνουμε δεν κέρδισαν).
Και το μεγάλο κακό με αυτό τον αστικό μύθο? Μα το ότι εμπεδώνει και αυτός το αξίωμα ότι δεν βαριέσαι στο τέλος η ανδρεία μας και η εξυπνάδα μας θα μας βγάλει ασπροπρόσωπους. Λυπούμαστε, αλλά στο τέλος η σκληρή δουλειά και ο προγραμματισμός πάντα νικάνε. Όποιος έχει αντίρρηση να πάει να δει τα συνθήματα στη Μύκονο του 2009 «Δεν θα μας τα πάρεις τα Καγιέν Όλι Ρεν, Όλι Ρεν» με το πως κατέντησαν οι γραφειοκράτες του Όλι τα τυπάκια της Μυκόνου το 2013…..
